წერილი 15 წლის ანინას

ამ თამაშში ნატოშამ დამთაგა. ჩანაფიქრი შემდეგია – უნდა მისწერო საკუთარ თავს წარსულში წერილი და გააფრთხილო, ურჩიო, ეჩხუბო, აწვალო.. რაც გინდა, ის უთხრა.  მე გადავწყვიტე, 15  წლის ანინასთვის მიმეწერა წერილი:

,,გამარჯობა, ანინა. ვიცი, რომ რჩევა -დარიგებები დიდად არ გიყვარს, მაგრამ ეს ის შემთხვევაა, როცა უბრალოდ უნდა მომისმინო.

მინდა ისეთი რამეები გითხრა, რაც აუცილებლად გამოგადგება მომავალში. თან ზუსტად ვიცი, რომ გამოგადგება.
პირველ რიგში, იზრუნე იმაზე, რომ საკუთარი კომპიუტერი გქონდეს. შენი ძმის კომპიუტერზე კვირაში მოპარული 1 საათის განმავლობაში ვერასდროს მოახერხებ იმას, რაც ასე აუცილებელია_ ბლოგის შექმნას.

ამას რაც მალე იზამ, მით უკეთესი, რადგან
1. ასეთი დეპრესიული აღარ იქნები
2.  რამენაირი სოციალური სტატუსი მაინც გექნება, გარდა ,,რთული მოზარდისა”.

Continue reading “წერილი 15 წლის ანინას”

13-19 (I)

ვიცი, სათაურის წაკითხვისას  რაც გაიფიქრეთ_ თინეიჯერი (ოდნავ დამცინავი ტონით, თუ არა?). ოდესმე დაგიფიქსირებიათ, რომ როცა ანინას ბლოგზე შემოდიხართ, თინეიჯერის ბლოგზე ხვდებით? მე დღეს პირველად დავაფიქსირე. ალბათ იმიტომ, რომ ჩემს ბლოგს თინეიჯერულად არ ვთვლი. აბა როგორი წარმომიდგენია თინეიჯერული ბლოგი? აი ისეთი, რომ შედიხარ და დიდი გული გეჩითება  წარწერით: მე რომ მენატრება, მას თუ ვენატრები..


მოკლედ, მე თინეიჯერები არ მიყვარს, მაგრამ რადგან ზუსტადაც ,,თინეიჯერული პონტია”  რაიმე ფენომენის(მოვლენის, ადამიანის, ღირებულების) მომწონს-არმომწონს კრიტერიუმებით გაკრიტიკება, მოდი, ცოტა შორიდან მოვყვეთ..

საცდელი ობიექტი_ ანინა. 19 წლის.

Continue reading “13-19 (I)”