ჩემო ჩინელო მეგობრებო

ჩემო ჩინელო მეგობრებო

ჩემი ფრჩხილები ისეთივე  მსხვრევადია, როგორც ჩინური ფაიფური.

და ჩემი თმა_ ისეთი სრიალა, როგორიც თქვენი.

და მე არ ვიცი, როგორ მოკვდა მაო ძე დუნი. ანუ შტერი ვარ.

სამწუხაროა, რომ სამყაროში, სადაც ყველაფერი ერთმანეთს კვეთს, მხოლოდ ჩვენი ცხოვრებები რჩება პარალელური.

ჩემო ჩინელო მეგობრებო, მე ყოველღამე თქვენი სიზმრები მესიზმრება. – მეორადი მოხმარებისა, როგორც ყოველთვის, ცოტათი უხარისხო. (ზედიზედ ორჯერ თუკი ნახავ, გადაიწვება).   მესიზმრება  შროშანები და აბრეშუმები და პატარამკერდიანი გოგოები და დიდთავიანი რობოტები.  და სულ ეგაა ჩინეთი.

7 ფიფქია და 1 ჯუჯა

ზამთარი იყო. დედოფალმა და ერთ-ერთმა მოახლემ ერთად იმშობიარეს. დედოფალმა მეზობელი სამეფოს დიდგვაროვნისაგან გააჩინა ბავშვი (ვაჟი), მოახლემ კი_ მეფისაგან (ასევე ვაჟი). უფლისწული მაინც დედოფლის გაჩენილი ბავშვი იქნებოდა, ზანგი რომ არ აღმოჩენილიყო. დედოფალმა  ბევრი იძახა, ტრიდე-პორნოს ვუყურე და ზანგი ბავშვი მაგიტომ შემეძინაო, მაგრამ არავინ დაუჯერა. ბავშვი კალათაში ჩასვეს და მეზობელ სახელმწიფოში გააგზავნეს. ისე, მერე იმ ბავშვმა სასწაულები აკეთა და 40 წელი დააგოიმა ათასობით ადამიანი.. მაგრამ ეგ ამბავი მერე მოხდა. რაც შეხება მოახლის მიერ გაჩენილ უფლისწულს, მეფემ იგი საკუთარ ვაჟად სცნო და ტახტის მემკვიდრედ გამოაცხადა.

იზრდებოდა პატარა ვაჟი, მაგრამ ძალიანაც ვერა. მუდამ ტანდაბალ ბავშვად ითვლებოდა. მამა ძალიან ანებივრებდა, დედოფალი კი სულ უღრენდა ხოლმე.  ერთხელაც მეფე გარდაიცვალა.  დედოფალმა კი მეორე ქმარი მოიყვანა. ტახტის მემკვიდრე ცუდ დღეში ჩავარდა. არც დედოფალი ერგებოდა დედად და ეს ახალი მეფე ხომ საერთოდ ვინ ჩემი (მისი)  ფეხები იყო.

მე და მილა

I

მილა იოვოვიჩი ჩემი ქალია. მილა, მილიცა_ სწორედ ის ცეცხლისფერთმიანი გოგო, რომელზეც 13 წლიდან 17 წლამდე ვათავებდი.  2 კვირაა, ერთად ვართ და   ბუნებრივია, მე ჯერაც აღტყინებული ვარ (ამ სიტყვას მილა ვერაფრით იტყვის). მე მიხარია, რომ მასთან ვცხოვრობ. მილასაც უხარია, რომ ჩემთან ცხოვრობს.  მაგრამ ჩემგან განსხვავებით, ის არ იმჩნევს.

ახლა, როცა  სძინავს, მე სასწრაფოდ ვკრეფ ჩემი ბლოგის მისამართს, ვხსნი ახალი პოსტის გრაფას და ვიწყებ წერას. მე და მილა_ პოსტისთვის არაფრისმთქმელი სათაურია, მაგრამ ჩემთვის_  უცნაურად თბილი. იყოს ასე.  ახლა მილას რომ ეღვიძოს, აუცილებლად მეტყოდა, რომ ბლოგი სისულელეა. მეტყოდა ამას მანერულად.   ტუჩებს ჩაილოკავდა და ისე:  _

_ მისმინე, ანინა. ბლოგი რაში გჭირდება? მწერალი არ ხარ? ეს იგივეა, რომ  მე პორნოფილმებში ვიღებდე მონაწილეობას. აი, როგორც სანდრა…

_რომელი სანდრა? _ ვიბნევი მე და მახსენდება ჩემი ნაცნობი სანდრა, ჩალისფერი თმით, წითელი ტუჩებით. თბილისში რო დავტოვე.

_რა რომელი სანდრა?! ბალოკი. თუმცა შენ ეგ ამბავი არ გეცოდინება. სანამ საკუთარ თავს იპოვიდა, პორნომსახიობი იყო და მერე, პოპულარული რომ გახდა,  მამიკომ  ყველა პორნო-ეგზემპლარი შეუგროვა  და გაანადგურა. ბოროტი ხმები იმასაც ამბობენ, მანამდე თვითონაც უყურაო. მაგრამ მე არ მჯერა. კარგი კაცი ჩანს. გერმანიაში ვნახე.

გაიხადე პაკისტანში

ნახევრად-ეროტიკული ისტორია

მოკლედ, 2006 წელია, პაკისტანში ვართ მე, ბათუმელი აბდულა და ლაიკა. მე ანინა მქვია იმიტომ, რომ სხვა რა უნდა მერქვას, აბდულას აბდულა ჰქვია იმიტომ, რომ აჭარელ მუსლიმანებთან მეგობრობს. ლაიკას კი თუნდაც იმიტომ ჰქვია ლაიკა, რომ ლაიკაა (ჯიშით).

ჩემი თავი ათიოდე წლის წინ გავიცანი, როცა პატარა ვიყავი, აბდულა_ ზუსტად 3 წლის წინ, როცა ბათუმში დავიკარგე, ლაიკა კი_ 2 წლის წინ, როცა სქერი მუვის ვუყურებდი. ავლაბარში დამადგა. კარებზე ფხოჭნითა და ამბებით. კარი გავუღე თუ არა, სახლში ისე შემოვარდა, თითქოს ვინმეს ეძებდა. ჩუსტებს ვერ მომიტან?_ მკითხა. ვერა_ ვუპასუხე მე. მერე ოთახში შევარდა. აქ დავიძინებ, ხო? _ ისევ მკითხა და ჩემს საწოლზე დააწყო თათები. ნწ, აქ_ ვუთხარი მე და იატაკისკენ გავიშვირე თითი. ისიც იატაკზე მოიკეცა ნაწყენი. იმის მერე სიტყვა აღარ უთქვამს.

რჩეული ვიდეოები (I)

კარგა ხანს ვიფიქრე, ამ პოსტისთვის + 18 დამეწერა თუ არა და ბოლოს გადავწყვიტე, რომ არ ღირდა. მართალია, პოსტი ძირითადად ეროტიკულია, მაგრამ არაფერია ისეთი, რისი ნახვაც არ შეიძლება,   ეს ის ვიდეოებია, რომლებმაც იუტუბიდან პირდაპირ ჩემს აიპოდში გადმოინაცვლეს. my top-played : )

1. I can hardly wait

დაივიწყეთ ლესბი-პორნოში ნანახი გოგოები, დაივიწყეთ ყველა სტერეოტიპი გოგოების კოცნის შესახებ. უბრალოდ უყურეთ ვიდეოს, რომელსაც მეც არ ვიცი, მერამდენედ ვუყურებ და მოუსმინეთ მუსიკას, რომელიც  ალბათ შეგიყვარდებათ.

გზამკვლევი ჩემი ბლოგის მკითხველთათვის

არაფერი არ არებობს იმაზე დამთრგუნველი, ვიდრე თეთრი ფურცელია. რა მნიშვნელობა აქვს, ეს თეთრი ფურცელი რეალური ფურცელია, ვორდში გახსნილი ფურცელი, თუ ახალი პოსტის გვერდი. ისეთ დროს, როცა არ ვიცი, როგორ დავიწყო, ვიწყებ იმის დაწერით, რომ არ ვიცი, როგორ დავიწყო.

ხდება ხოლმე, რთულ სიტუაციაში ჩავარდნილი მოჭადრაკე ღრმად ჩაიძირება ფიქრებში, ითვლის ათობით ვარიანტს, ბოლოს კი როცა დრო აღარაა, იღებს შემთხვევით ხელში მოხვედრილ ფიგურას და აკეთებს სვლას, რომელიც არც ერთ გაანგარიშებულ ვარიანტში არ გაუთვალისწინებია. ჩემი ბლოგის ყველა პოსტი შემთხვევითი სვლაა, რომელიც ხან ამართლებს და ხან არა.

დღის ეროტიკული ფოტო

ჯეინ ბირკინზე ვარ ჩაციკლული ეს დღეები და ისეთი გულმოდგინებით ვეძებდი მის ფოტოებს, რომ ბოლოს აი რა გამოვთხარე. ეს ქალი ჯეინია. იღებს მისი მეუღლე, სერჟ გინზბურგი.

რა განსხვავებაა პორნოსა და ეროტიკას შორის? (+18)

ამას წინათ ერთი ამერიკელი მეგობარი მეუბნებოდა: არაბი ტერორისტები რომ პორნოს უყურებდნენ, ცხოვრების ახალ მოწოდებას აღმოაჩენდნენ და ომობანას შეეშვებოდნენო. მე კი ამის არ მჯერა, ბოლოსდაბოლოს ამერიკელი ბიჭუნებიც ხომ თამაშობენ ომობანას, მათ კი პორნო ნამდვილად არ აკლიათ.

ხანდახან მეჩვენება, რომ პორნო კი არაა შექმნილი ინტერნეტისათვის, არამედ ინტერნეტი_ პორნოსთვის. ასეა.  ინტერნეტში იმდენი პორნოა, რომ ძებნაც არ გჭირდება. ის თვითონ გპოულობს. ამ პოსტსაც ასე იპოვიან მავანნი, ბოლომდე ჩაიკითხავენ, გადააფურთხებენ (ის არ აღმოჩნდა, რაც ეგონათ) და სადმე უხერხულსახელიან საიტზე შეძვრებიან._ icuglute.ge)

ლიტერატურული ექსპრესი და ლიტერატურული სიმულაცია

ეს სურათი დღეს არ გადამიღია, თუმცა ნამდვილად მე გადავიღე და ნამდვილად ლაშას გადავუღე

თუ გინდა, კარგი ლიტერატორი იყო, უნდა შეგეძლოს წიგნის შესახებ მის წაუკითხავად მსჯელობა, თანაც ისე, რომ ვერავინ შეგატყოს, რომ მხოლოდ ანოტაციას გაეცანი და ერთი-ორ მეგობარს ჰკითხე, ვარგა რამედ თუ არაო?.  და თუ კარგი მწერალი ხარ,  სერიალივით წიგნი უნდა დაწერო_ ანუ ისეთი, მკითხველს რომ ნებისმიერ დროს (ამ შემთხვევაში, გვერდზე)  შეეძლება ჩართვა.

ყველაზე საინტერესო რამეები იმ გვერდზე უნდა დაწერო, რომელზეც წიგნები იშლება ხოლმე ძირითადად.  დაწერე ეროტიკული სცენა ზუსტად იმ გვერდზე,  რომელზეც შენს წიგნს გადაშლის მაღაზიაში შემოხეტებული  პოტენციური მყიდველი და შენ  კარგად გაყიდი პროდუქტს.

ეს ყველაფერი იმიტომ გამახსენდა, რომ დღეს ,,ექს-ლიბრისში”  ლაშა ბუღაძის წიგნის, ,,ლიტერატურული ექსპრესის” განხილვაზე ვიყავი.

რას ფიქრობ შენს სხეულზე? (18+)

მთელი დღეა ვფიქრობ, რაზე დავწერო პოსტი. მინდოდა, რამე ძალიან მაგარი მეპოვა და სხვა დროს თუ ათასი იდეა მაქვს ხოლმე, დღეს რაღაც უცნაურად გამოვიფიტე. ნუ, პირველ რიგში ამას ვიტყვი და მერე განვაგრძოთ: უკვე ფეისბუქზეც მაქვს ჩემი წილი კოსმოსი ხოდა, თუ თქვენც გიყვართ ჩემი ბლოგი (ან მოგწონთ, ან კითხულობთ), უბრალოდ უნდა დააჭიროთ ღილაკს_ ლაიქ.

ოდესმე სხეულზე სიტყვები დაგიწერიათ? საკუთარი სახელი მაინც.
ან ოდესმე გაშიშვლებულხართ კამერასთან?
ამ ადამიანებს კი, ვისი სურათებიც ქვემოთ უნდა დააგემოვნოთ, ერთიც გაუკეთებიათ და მეორეც. მათ დაიწერეს  ის, რასაც ფიქრობდნენ თავიანთ სხეულებზე ან.. უბრალოდ ფიქრობდნენ. ფოტოები ორაზროვანია და ძალიან საინტერესო. ერთი მხრივ, ხედავ შებოჭილ ადამიანებს, შებოჭილებს იმით, რომ ისინი არ არიან სრულყოფილები,  მაგრამ ამავე დროს ამჩნევ იმასაც, რომ ისინი უფრო თავისუფლები არიან, ვიდრე გოგოები პრიალა ფურცლებიდან…

უბრალოდ ნახე : )