პორნო და მელოდრამა

Sooo true

_ გავიდეთ და კინოში ვუყუროთ მელოდრამას თუ სახლში დავრჩეთ და კომპში ვუყუროთ პორნოს?_ მეკითხება ჩემი მმმ.. ჩემი კაცი.

_ წავიდეთ და კინოში ვუყუროთ პორნოს _ ვეუბნები და მეცინება.

ამერიკულ ფილმებში მინახავს ეგეთი კინოთეატრები, ღამე რომ ჩართულია მაიმუნობები და დარბაზში ასე 5 კაცი ზის მოწყენილი. რაკი საქართველოში ეგეთი არაფერი არსებობს, ვიბრალებ, რომ სიამოვნებით წავიდოდი. სინამდვილეში, არ წავიდოდი. მოვკვდებოდი იქ, ვერც ვისიამოვნებდი, ვერც გავერთობოდი და სადღაც აღგზნებასა და უხერხულობას შორის გაჭედილი ჩავიკუჭებოდი სკამში. მაგრამ მან ხომ ეს არ იცის. მას, ისევე, როგორც თქვენ, ჰგონია, რომ ყველაფერი იდეალურადაა, რაკი ჩემს ბლოგზე თეგებში პორნო  მოზრდილად წერია..

Continue reading “პორნო და მელოდრამა”

პრინცესები და ნაშები

პრინცესები უფრო მოგწონთ თუ ნაშები?

 

პრინცესები კარგად მღერიან, გემოვნებით იცვამენ, გულუბრყვილოები არიან, პრობლემებს მარტო ვერ უმკლავდებიან (სჭირდებათ ფერიები, სხვადასხვა მეგობარი ცხოველები, პრინცები… ), ბევრი ფული აქვთ და კეთილი გული. სავარაუდოდ, ქორწინებამდე კოცნას არ ცნობენ და მხოლოდ მაშინ დაითანხმებთ, თუ გონზე არ არიან :დ

Continue reading “პრინცესები და ნაშები”

ალისა მეტროში

დილას ჩეშირული კატა ამაცოცდა. უფრო სწორად, ჩეშირული კატის თავი. სადღაც მხართან ტივტივებდა და იღიმებოდა. ფისო- ფისო_ ვუთხარი მე და დაბნეულმა გავუღიმე.

_ვინაა შენი ფისო?_ გადაიკისკისა. და ცოტა ხანში მკითხა: მოდიხარ კრიკეტის სათამაშოდ?

_ თავი მტკივა, პახმელიაზე ვარ_ ვუთხარი შეძლებისდაგვარად დამაჯერებლად.

_აჰა, ეს დალიე და გაგივლის_ ხელში მწვანე აბები ჩამიდო.

მაშინვე ჩავიყარე პირში და ცოტა ხანში ვიგრძენი, როგორ დამიარა ტკივილმა ძვლებში. ფეხებმა საწოლი გაამტვრიეს, ხელები უზომოდ გამიდიდდა.  წამოწევა ვცადე, მაგრამ სულ ტყუილად. ვერ ვინძრეოდი. უბრალოდ ვსქელდებოდი და ვდიდდებოდი. რამდენიმე წამში თავი უკვე ჭერზე მქონდა მიბჯენილი და თუ კიდევ განვაგრძობდი ზრდას, კისერი  მომტყებოდა. ის კი, ჩეშირული, ტივტივებდა ერთ პატარა ადგილას ( რომლის გავსებაც მე ჯერ ვერ მომესწრო) იკრიჭებოდა და მეკითხებოდა: არ გაგიარა თავის ტკივილმა?

Continue reading “ალისა მეტროში”

დაცემული პრინცესები

პრინცესების ცხოვრება არც ისეთი მარტივი და ვარდისფერია, როგორიც ჩვენ გვგონია.  პრინცესა თუ ხარ, ესე იგი უსაშველოდ მოსაწყენ ადგილას იზრდები, დედა დაბადებისთანავე გიკვდება, მამაშენს  ქალი რომ მოუნდება,  მოჰყავს  ცოლი, რომელსაც სასტიკად არ მოსწონხარ და მისი დავალებით მთელი დღე რეცხავ, წმენდ და ალაგებ. ხო,  ხანდახან ვაშლის ნამცხვარს აცხობ და ჩიტებთან ერთად მღერი. დიდი ვერაფერი შეღავათია. მამაშენი ნამდვილი ჩვარია, ხმას არ იღებს, შენ კი იმდენად სულელი ხარ, რომ  სახლიდან ფეხსაც არ იცვლი, თუ ვინმემ არ გაგაძევა.  ერთადერთი ნუგეში ისაა, რომ ნამდვილად იცი, შენი პრინციც გამოჩნდება  ოდესმე, მაგრამ.. You can’t always get what you want.


ზღაპარია უზარმაზარი სასახლეები, ზღაპარია ფერიების შეკერილი კაბები, ზღაპარია დაუსრულებელი მეჯლისები, სიმართლე ისაა, რომ 7-ვე ჯუჯას ფიფქიას გაჟიმვა უნდა,  კონკიას პრინცს ფეტიში აქვს ბროლის ფეხსაცმელზე, ჯადოსნური ჯოხი კი, შენი ყველა ოცნება რომ უნდა აასრულოს,  მხოლოდ და მხოლოდ ვიბრატორია : )
დინა გოლდსტეინმა გადაწყვიტა ეჩვენებინა, როგორია ზღაპრები თანამედროვე რეალობაში და რისი გადატანა მოუხდებოდათ ზღაპრის გმირებს, ახლა რომ ეცხოვრათ. ამ ფოტოებს რომ უყურებ, ალბათ, იმაზეც უნდა იფიქრო, თუ რამხელა უფსკრულია სამყაროზე ჩვენს ბავშვურ წარმოდგენებსა და რეალობას შორის. ამ უფსკრულს კი ყველა ერთად ქმნის, მშობელი, ძიძა, მასწავლებელი, ზღაპრები, მულტფილმები, სათამაშოები ..  ქმნის იმისთვის, რომ ერთ დღესაც თავზე დაგექცეს ყველაფერი, პრინცისგან გულნატკენი დაემხო ბალიშზე და გულამოსკვნით ატირდე. დისნეის პრინცესები კი არასდროს ტირიან : )

Continue reading “დაცემული პრინცესები”