წლის ბლოგერი

შარშან:

1.

შარშან ამ დროს ბლოგი არ მქონდა, რადგან მეგონა, რომ ბლოგის გაკეთება დიდი წვალება იყო, მიხედვა კი _ უფრო დიდი წვალება. ახლა მგონია, რომ ბლოგის გაკეთება ძალიან ადვილია, მიხედვაც ასევე. გაცილებით რთულია, რომ ვინმეს შენი ნაწერი წააკითხო.

2.

შარშან ამ დროს მეგონა, რომ ბლოგერები ცხოვრებაში წარუმატებელი ადამიანები იყვნენ და საიტებს ამ წარუმატებლობაზე საწუწუნოდ იყენებდნენ. ახლა მგონია, რომ ბლოგერობა არაფერ შუაშია. ზოგადად, ადამიანები არიან წარმატებულები და წარუმატებლები. თუ წარუმატებელ ადამიანს ბლოგი აქვს, რა თქმა უნდა, ბლოგზეც ამ თემას ატრიალებს, თუ წარმატებულ ადამიანს აქვს ბლოგი, მაშინ წარმატებებზე წერს. სხვა საქმეა, რომ ჩვენთან ზოგადად ცოტა ადამიანია წარმატებული თავის საქმეში.

3.

შარშან ამ დროს მეგონა, რომ მწერალს ბლოგი არ უნდა ჰქონდეს, ეს ხელს შეუშლის ლიტერატურის წერაში. ახლა კი მგონია, რომ ლიტერატურის მომავალი ინტერნეტია. როცა რომელიმე მეგობარი მწერალი იწყებს წუწუნს, სად არიან მკითხველებიო. მე ვეუბნები, რომ მკითხველები არიან ინტერნეტში: ფორუმებზე, ფეისბუქზე და სკაიპში. უბრალოდ, საჭიროა, შევქმნათ ისეთი ლიტერატურა, რომელიც ასეთ კონკურენციას გაუძლებს. სხვა შემთხვევაში, დავრჩებით 500იან ტირაჟებზე დამოკიდებულნი.

რითი ვაფასებ, ვინ არის კარგი ბლოგერი და ვინ არა?

კარგი ბლოგერია ის, ვინც კარგად წერს და არა ის, ვისაც უფრო მეტი ვიჯეტ-გაჯეტი აქვს. თუმცა, ელემენტარული წესების დაცვა საიტის კეთებისას ყველას უნდა შეეძლოს. კარგი ბლოგერია ის, ვინც გრძნობს აქტუალურ თემებს და თვითონაც საინტერესო ადამიანია. თუ ბლოგერი არ მაინტერესებს, მის ბლოგს ვერ წავიკითხავ.

მაშ ასე. ახლა დავასახელებ 3 ბლოგერს, რომლებსაც წლის განმავლობაში  აქტიურად ვკითხულობდი. დალაგებულია ,,პირველზე გასული საუკეთესოა”-ს პრინციპით.

3. კატიე

მე მომწონს კატიეს ,,ენა”. სუფთად წერს, ლოგიკურად. ყოველთვის თავისუფლად აკრიტიკებს იმას, რაც არ მოსწონს (იქნება ეს სერვისი თუ რაიმე საზოგადოებრივი ტენდენცია), კორექტულია და პოსტებსაც შესანიშნავად აფორმებს. და მაინც, ხანდახან ძალიან მინდა, რომ ცოტათი იგიჟოს, რამე მოყვეს საკუთარი თავის შესახებ, ცოტა ,,ცუდი გოგო” იყოს. ჩემთვის ის ზედმეტად დახვეწილია.

კატიეს ბლოგზე ყოველ შესვლაზე საკმაოდ დიდხანს ვჩერდები ხოლმე. ერთი ეგაა, იმდენად ამომწურავად წერს ხოლმე, რომ კომენტარის დატოვების სურვილი არ მიჩნდება.

2. ლინგვისტუსი

loool

ხშირად ვკითხულობ მის ბლოგს. რატომღაც ადრე მეგონა, რომ  ავტორი გოგო იყო :დ მომწონს, მაგრამ გულახდილად ვიტყვი: ჩემი აზრით, რაც ლინგვისტუსის ბლოგს აკლია,  უშუალობაა. მეჩვენება, რომ ავტორი არ მეგობრობს მკითხველთან და თავისას ,,აწვება”.  ვერ ვიტყვი, რომ ეს ცალსახად უარყოფითი მოვლენაა.  სწორედ ამ თვისების გამო ახერხებს ვახო, რომ  საკუთარი სტილი და თემატიკა შეინარჩუნოს. რაც მთავარია, ვგრძნობ, რომ წერა სიამოვნებას ანიჭებს. მის ბლოგზე თითქმის ყოველთვის ვხვდები  რამე ისეთს, რაც აქამდეც უნდა მცოდნოდა. ოღონდ ერთ ჯერზე 2 პოსტზე მეტს ვერ ვკითხულობ. მაკომპლექსებს.

და…..

1. დოდკა

ვიცი, რასაც იტყვით. რომ წელს სულ აიღო ხელი ბლოგერობაზე, ბევრი არაფერი დაუწერია და ასე შემდეგ. ეს დიდი მინუსი დოდკას, მაგრამ მოდი და პლუსად ნუ ჩაუთვლი, რომ მისი ძველი პოსტებიც ძალიან კარგად იკითხება. წერა იცის და, როგორც წესი, საინტერესო თვალთახედვის კუთხე აქვს (ძალიან ვეცადე, point of view არ გამომეყენებინა) . გარდა ამისა, შეუძლია, რომ საკუთარ ამბავს ანალიზიც მოაყოლოს. სხვაგვარად რომ ვთქვა, აქვს იმის უნარი, რომ ამბავი, რომელიც მხოლოდ მას ეხება, აქციოს ამბად, რომელიც ბევრს ეხება.

ჰოდა. ახლა უნდა ვთქვა, თუ რატომ დავწერე ყველაფერი ეს. მინდა, რომ ყველამ ერთად წლის ბლოგერი გამოვავლინოთ. მინდა, რომ სამივე ბლოგერმა, ვინც დავლინკე (ვახოს იმედი ნაკლებად მაქვს) საკუთარი სამეული დაასახელოს. იმ სამეულმა კიდევ სამი და ასე შემდეგ.  თუმცა, ვეჭვობ, სახელები განმეორდება. ასე რომ,  კარგი იქნება, თუ- ვინც არ დამილინკავს, ისინიც დაწერენ  ამ თემაზე პოსტს. საბოლოოდ კი შედეგები შევაჯამოთ. გთხოვთ, თქვენი პოსტის ლინკები კომენტარებში მიუთითეთ,  რამე რომ არ გამომრჩეს. თქვენი შრომისმოყვარეობის იმედი მაქვს.

გილოცავთ ახალ წელს. ანინა