7 ფიფქია და 1 ჯუჯა

ზამთარი იყო. დედოფალმა და ერთ-ერთმა მოახლემ ერთად იმშობიარეს. დედოფალმა მეზობელი სამეფოს დიდგვაროვნისაგან გააჩინა ბავშვი (ვაჟი), მოახლემ კი_ მეფისაგან (ასევე ვაჟი). უფლისწული მაინც დედოფლის გაჩენილი ბავშვი იქნებოდა, ზანგი რომ არ აღმოჩენილიყო. დედოფალმა  ბევრი იძახა, ტრიდე-პორნოს ვუყურე და ზანგი ბავშვი მაგიტომ შემეძინაო, მაგრამ არავინ დაუჯერა. ბავშვი კალათაში ჩასვეს და მეზობელ სახელმწიფოში გააგზავნეს. ისე, მერე იმ ბავშვმა სასწაულები აკეთა და 40 წელი დააგოიმა ათასობით ადამიანი.. მაგრამ ეგ ამბავი მერე მოხდა. რაც შეხება მოახლის მიერ გაჩენილ უფლისწულს, მეფემ იგი საკუთარ ვაჟად სცნო და ტახტის მემკვიდრედ გამოაცხადა.

იზრდებოდა პატარა ვაჟი, მაგრამ ძალიანაც ვერა. მუდამ ტანდაბალ ბავშვად ითვლებოდა. მამა ძალიან ანებივრებდა, დედოფალი კი სულ უღრენდა ხოლმე.  ერთხელაც მეფე გარდაიცვალა.  დედოფალმა კი მეორე ქმარი მოიყვანა. ტახტის მემკვიდრე ცუდ დღეში ჩავარდა. არც დედოფალი ერგებოდა დედად და ეს ახალი მეფე ხომ საერთოდ ვინ ჩემი (მისი)  ფეხები იყო.

მოახლე დედამისი უკვე გვარიანად გამოპრუტუნებულიყო: მთელი დღე ყავას სვამდა და სხვა მოახლეებს მეფესთან გატარებულ ღამეებზე უყვებოდა. იმდენი ინერვიულა ბიჭმა,  რომ სიმაღლეში ზრდა შეწყვიტა. კალათბურთზეც შეიყვანეს და ჭარხლის წვენიც ასვეს, მაგრამ დარჩა ჯუჯად.

ახალმა მეფემ კი, რომელიც მეტად გარყვნილი ვინმე ბრძანდებოდა, ერთხელ  უხმო და სთხოვა, დამეტოლეო. ჯუჯამ იფიქრა, მეკაიფებაო, მაგრამ რა უნდა ექნა, მივიდა და დაეტოლა. ზუსტად საქამრემდე მიწვდა. იმ ღამეს  ჯუჯამ საშინელი დამცირება გადაიტანა. და საერთოდ, იმის მერე ყოველ ღამეს იტანდა ხოლმე.

ერთადერთი რამ ამშვიდებდა:  კიდევ კარგი, ისეთი პატარა არ ჰქონდა, როგორი პატარაც თვითონ იყო. ჯადოსნური სარკეც კი ამას ეუბნებოდა; შენზე დიდი არავის აქვსო. ხოდა, იყო ამაყი და გაჯგიმული. განსაკუთრებით ღამის საათებში იჯგიმებოდა ხოლმე და  ერთხელ დღეში 7ჯერაც კი გაიჯგიმა.

და დადგა ის დღე, როცა ის დღე დადგა. ჯუჯამ მხვრინავ დედიკოს შუბლზე აკოცა, სასახლის კიბის მოაჯირზე ჩასრიალდა და ქალაქისაკენ დაადგა გზას. თქვენ რომ გარდატეხის ასაკში მყოფი ჯუჯა იყოთ და ძალიან დიდი გებათ, პირველი საით გასწევდით? ჰოდა, ჯუჯამაც ეგრევე წითელი ფარნებისაკენ გაუხვია. პირველივე დაწესებულებას მიუკაკუნა (დაწესებულებას ექვა_ ,,ფიფქიების კანტორა_ თოვლივით ფითქინა მინეტი” ), მაგრამ კარი არავის გაუღია. ჯუჯამ კარები შეაღო და იქაურობა მიმოათვალიერა. სიბინძურე დახვდა: ყველაფერი სპერმით იყო მოთხვრილი. ჯუჯამ, რომელიც საერთოდ ბუნებით ვერ იტანდა არაჰიგიენურობას,  ყველაფერი დაასუფთავა და ბოლოს, კეთილშობილური საქმიანობით მოღლილს,  ბზუილა საწოლზე მიეძინა.

დილისკენ კი ფიფქიები დაბრუნდნენ_ერთმანეთზე ლამაზები. ერთი ბუზღუნა იყო და სექსის დროსაც ბუზღუნებდა. მეორეს ცემინება უტყდებოდა ლუბრიკატებზე, მესამეს ორგაზმამდე ეძინებოდა, მეოთხე ბრაზდებოდა, როცა ევაჭრებოდნენ, მეხუთე ძალიან ზარმაცი იყო და ხესავით იდო ხოლმე, მეექვსე ძალიან ჭკვიანურად არჩევდა კლიენტებს, მეშვიდე კი კეთილი იყო და სულ ბოლო კლიენტს ნახევარ ფასში აძლევდა. ხოდა, დაბრუნდნენ მოწყენილი ფიფქიები და დაინახეს საწოლზე ჩაძინებული პატარა ჯუჯა. გარშემო კი ყველაფერი მილაგებული იყო. უზომო მადლიერებით აღივსნენ და ჯუჯა შეაღვიძეს. იმ ღამეს ჯუჯამ მოზღვავებული ენერგია დახარჯა და დილისკენ, ფიფქიებს რომ ჩაეძინათ, უკვალოდ გაქრა :  კარგად იცოდა, რომ ერთად გატარებული ღამის შემდეგ ცოლად მას არავინ მოიყვანდა.

სანამ ფიფქიები ბავშვურ სიზმრებს ხედავდნენ (მეძავებს არ ესიზმრებათ ხოლმე ეროტიკული სიზმრები), ჯუჯა გარეთ ხეტიალობდა და ბოლოს გადამყიდველისაგან გროშებად ჯადოსნური სოკო შეიძინა.  უნდოდა, რომ კაიფში მაინც ყოფილიყო უფრო მაღალი, ვიდრე იყო (ამას ინგლისელები get high-s უწოდებენ). მაგრამ ერთადერთი ის მოახერხა, რომ გული წაუვიდა. სამწუხაროდ, ჯუჯამ არ იცოდა, რომ დაწოლილი ადამიანი კიდევ უფრო დაბალია, ვიდრე ფეხზე მდგარი.

ამასობაში ფიფქიებმა გაიღვიძეს და გაახსენდათ, როგორ ასიამოვნა 7ვე მათგანს პატარა ჯუჯამ, რომელიც იმ ღამეს ზუსტად შვიდჯერ გაიჯგიმა.

_აუცილებლად უნდა მოვძებნოთ_ თქვა ჭკვიანმა ფიფქიამ.

_კაი რა, არ გეზარება?_ უპასუხა ზარმაცამ.

_ ხო, მაგრამ, ის რომ ასე კეთილშობილურად მოგვექცა?_ თქვა კეთილმა.

_ სამაგიეროდ, დაძინება არ მაცადა,_ თქვა ბუზღუნამ.

_  ახლა ყველას დაგერევით,_ თქვა ბრაზიანმა.

მძინარამ კი ჩაიბუტბუტა, მე სიზმებში მოვძებნიო.

ბოლოს ერთმა ფიფქიამ დააცემინა და წასვლის გადაწყვეტილება დაადასტურა.

_  კი, მაგრამ როგორ მოვძებნოთ?_ თქვეს ერთხმად.

_პრეზერვატივი ხომ გვაქვს. წავიდეთ და ამ სახელმწიფოს ყველა ჯუჯას მოვარგოთ, _ უპასუხა ჭკვიანმა.

ეს აზრი ჭკუაში დაუჯდათ. მათ აიღეს ბროლის კონდომი და ჯუჯის ძებნას შეუდგნენ.

გზად 3ჯუჯას მოარგეს პრეზერვატივი, მაგრამ მათგან არც ერთი არ აღმოჩნდა ის ერთადერთი. ბოლოს კი იმ ჯუჯასაც მიაგნეს ტყეში მწოლს, გალურჯებულსა და ბედნიერს. რომ დარწმუნებულიყვნენ, რომ ეს ნამდვილად ის ჯუჯა იყო, სიამაყეზე ბროლის კონდომი მოარგეს და ერთი-ერთზე რომ დააჯდა, ყველა ეჭვი გაეფანტათ.

მაგრამ ჯუჯა მაინც უგონოდ იყო და ფიფქიებმა არ იცოდნენ, რა ეღონათ. ბოლოს,  მამაშას უხმეს, რომელმაც გაუჭრა ჯუჯას მუცელი და…  ჯერ დედა ჩიორას 3 ბარტყი ამოიყვანა, შემდეგ წითელქუდა და სასტავი, მერე კომბლეს ცხვრები და ბოლოს  სოკოც ამოუღო. მერე კი მუცელი სათუთად ამოუკემსა.

ჯუჯამ მაშინვე გაიღვიძა და დაინახა 7 ფიფქია და 1 მამაშა. ისინი ყველანი სათნოდ უღიმოდნენ და ,,ფიფქიათა კანტორაში” ეპატიჟებოდნენ.

ფიფქიებს ძალიან უნდოდათ,რომ ჯუჯას მათთან ეცხოვრა. ჯუჯამაც თანხმობა განაცხადა და ასე შეიქმნა პირველი ზღაპრული გენგბენგი.  ჯუჯას არც დედა დავიწყებია, სასახლეში სტუმრობდა ხოლმე და ჭიქა ყავის თანხლებით უყვებოდა ფიფქიათა ეროტიკულ თავგადასავლებს. რაც შეხება დედოფალს, მან გარყვნილებისაგან ჰერპესი აიკიდა და დედოფლური ღიმილი დაიმახინჯა. მის ხასას კი თავად ჯუჯამ შეამთხვია განსაცდელი, როცა ჯადოსნური სოკო გაუგზავნა დაბადების დღეზე და საბოლოოდ მოუსპო ცუღლუტობის შესაძლებლობა.

ჭირი იქა, ლხინი აქა. ქატო იქა, ფქვილი აქა (და კოკაინიც აქეთ გამოუშვით ).